Έλεγχος: Μία λέξη που φοβίζει ή το χαμένο υπερόπλο;

Πως η συστηματική εποπτεία οδηγεί σε οριζόντια ποιοτική αναβάθμιση.

Γιατί, ενώ όλοι μιλούν για στρατηγική, τακτική, οργάνωση και προγραμματισμό, ο "έλεγχος" μένει πάντα τελευταίος – και συχνά αποσιωπημένος; Είναι φόβος ή αμέλεια; Μήπως τελικά είναι το πιο κρίσιμο στάδιο;

Ο κύκλος του Management περιλαμβάνει έξι βασικά στάδια:

1. Στρατηγική.

2. Προγραμματισμός

3. Οργάνωση.

4. Τακτική (Σχεδιασμός και Υλοποίηση).

5. Έλεγχος και Ανατροφοδότηση.

Ο έλεγχος, παραμένει το λιγότερο 'αγαπημένο'. Συνδέεται συχνά με τιμωρία, πίεση ή "μπελάδες". Κι όμως, ο έλεγχος είναι το εργαλείο που εξασφαλίζει ότι όλα τα προηγούμενα εφαρμόζονται στην πράξη και όταν γίνεται σωστά, δεν είναι απειλή – είναι μοχλός ανάπτυξης.

Τα πλεονεκτήματα του ελέγχου μέσα από παράδειγμα:

Ας δούμε ενδεικτικά ένα παράδειγμα από τον κλάδο της Ναυαγοσωστικής, έναν τομέα με έντονη εποχικότητα και επίκαιρη δυναμική, ειδικά κατά τη θερινή περίοδο, όπου η παρουσία και η ποιότητα των ελέγχων σε αυτό το πεδίο αποτυπώνει ξεκάθαρα πώς η διαδικασία της εποπτείας μπορεί να αποτελέσει μοχλό βελτίωσης όχι μόνο για την ίδια την επιχείρηση αλλά για όλες τις επιχειρήσεις του κλάδου και μοχλός παραγωγής πλεονεκτημάτων για το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο.

Ο έλεγχος δεν είναι μπαμπούλας αλλά οδηγός ποιότητας και εξέλιξης.

Ο έλεγχος στην Ναυαγοσωστική:

1. Ο έλεγχος στην πράξη:

   Η Ναυαγοσωστική δεν είναι απλώς ένας κλάδος παροχής υπηρεσιών. Είναι ζωτικής σημασίας για τη δημόσια ασφάλεια. Ο έλεγχος εδώ περιλαμβάνει ενδεικτικά:

   • Την επάρκεια και την ισχύ του εξοπλισμού.

   • Την επάρκεια και εγκυρότητα των αδειών.

   • Τη διαθεσιμότητα εκπαιδευμένου προσωπικού.

   • Τη σωστή κάλυψη βάσει προκήρυξης.

   • Την ύπαρξη οργανωτικών διαδικασιών και εσωτερικών εγγράφων.

   • Τη συμβατότητα με τις απαιτήσεις των δήμων και του νομοθετικού πλαισίου.

2. Τι σημαίνει όμως: “να είμαι εντάξει στον έλεγχο”;

   Σημαίνει πως η επιχείρηση:

   • Έχει χαρτογραφήσει τις υποχρεώσεις της.

   • Έχει δημιουργήσει ψηφιακά και φυσικά αρχεία.

   • Διατηρεί δομές υπενθύμισης πόρων (π.χ. για άδειες σκαφών, ημερ/νίες λήξης βεγγαλικών, Ιατροτεχνολιγκού εξοπλισμού, αναλώσιμα, κ.ά.).

   • Διασυνδέει τις πληροφορίες της για να έχει real-time εποπτεία.

   • Δημιουργεί κουλτούρα τήρησης κανόνων και όχι κουλτούρα “να μην μας πιάσουν”.

   • Οργανώνει μηχανισμούς διαχείρισης κρίσεων αλλά και περιστατικών διάσωσης, κ.ά.

3. Και ποιο είναι το αποτέλεσμα;

   • Οι Δήμοι εμπιστεύονται περισσότερο τέτοιες επιχειρήσεις.

   • Οι Ναυαγοσώστες επιλέγουν να εκπαιδευτούν και να εργαστούν κατ' επέκταση στις πιο οργανωμένες Ναυαγοσωστικές εταιρείας και τις προτιμούν, γιατί νιώθουν ότι υπάρχει δομή, φροντίδα και σοβαρότητα.

   • Οι ανταγωνιστές βλέπουν ότι μένουν πίσω και αναγκάζονται να ανεβάσουν και αυτοί τον πήχη.

   • Τελικά, αναβαθμίζεται ολόκληρος ο κλάδος.

4. Δεν είναι όμως μόνο θέμα επιχείρησης, είναι θέμα κοινωνίας.

   Όσο ο έλεγχος ενσωματώνεται ως εργαλείο ποιότητας, δεν κερδίζει μόνο η επιχείρηση – κερδίζει και ο τελικός αποδέκτης των υπηρεσιών. Οι λουόμενοι επιλέγουν παραλίες με Ναυαγοσώστε και εν γένει απολαμβάνουν ασφαλέστερο περιβάλλον, με προβλεπόμενες διαδικασίες, εξοπλισμό σε ισχύ, ανθρώπινη επάρκεια και αυξημένη ετοιμότητα. Η παρουσία μιας οργανωμένης Ναυαγοσωστικής εταιρείας είναι πραγματικός πολλαπλασιαστής δημόσιας ασφάλειας, ειδικά σε μία χώρα με τεράστια ακτογραμμή και χιλιάδες επισκέπτες.

5. Ο εργαζόμενος Ναυαγοσώστης δεν όχι αναλώσιμος, αλλά επαγγελματίας.

   Και εργάζονται σε πλαίσιο με:

   • Καθορισμένα ωράρια, χωρίς αυθαιρεσίες.

   • Πλήρη και λειτουργικό εξοπλισμό, ώστε να μην ρισκάρουν τη σωματική τους ακεραιότητα.

   • Εκπαίδευση και ενίσχυση, όχι μόνο επίρριψη ευθυνών.

   • Στήριξη από back-office, ώστε να μη μεταφέρονται οι οργανωτικές ελλείψεις στην πλάτη του πεδίου.

6. Ανεβαίνει και ο ποιοτικός ανταγωνισμός.

   Όταν μία επιχείρηση συμμορφώνεται, οργανώνεται και ενισχύει τη δομή της βάσει συγκεκριμένων απαιτήσεων, δεν ωφελείται μόνον η ίδια

   • Αντιθέτως, δημιουργείται ένα σημείο αναφοράς στον κλάδο, ένα benchmark που αναγκάζει και τους υπόλοιπους παίκτες να εξελιχθούν, εφόσον δεν επιθυμούν να μείνουν πίσω. Οι πελάτες αρχίζουν να προτιμούν τη σοβαρή επιχείρηση, οι επαγγελματίες επιδιώκουν να συνεργαστούν μαζί της, και οι ανταγωνιστές οδηγούνται σε εσωτερικές αναθεωρήσεις, αναζητώντας τρόπους να καλύψουν το κενό.

   • Το αποτέλεσμα; Ολόκληρος ο κλάδος ενισχύεται ποιοτικά. Όχι με ευχολόγια ή PR, αλλά μέσα από την υγιή πίεση του ανταγωνισμού προς το καλύτερο.

Τι είδαμε λοιπόν από το συγκεκριμένο παράδειγμα;

Ο έλεγχος, όταν εντάσσεται οργανικά στον κύκλο λειτουργίας μιας επιχείρησης ή ενός κλάδου, δεν είναι απλώς ένα διοικητικό εργαλείο. Είναι καταλύτης για βελτίωση, για επαγγελματισμό, για εξωστρέφεια. Στην πράξη, η ύπαρξη ελέγχων λειτουργεί ως αφετηρία για:

• Εσωτερική ανασυγκρότηση των επιχειρήσεων, με πιο σωστή οργάνωση και καλύτερα εργαλεία.

• Εξωστρεφή διαφοροποίηση έναντι του ανταγωνισμού, δημιουργώντας κύρος και εμπιστοσύνη.

• Ενίσχυση της κοινωνικής ευθύνης, καθώς ωφελούνται και οι τελικοί αποδέκτες των υπηρεσιών (πολίτες, πελάτες, λουόμενοι).

• Βελτίωση των συνθηκών εργασίας για το προσωπικό, που εργάζεται σε ένα περιβάλλον με ξεκάθαρους κανόνες, σωστό εξοπλισμό και επαγγελματική φροντίδα.

• Συνολική ποιοτική αναβάθμιση του κλάδου, αφού η καλή πρακτική ενός παίκτη παρακινεί και τους υπόλοιπους.

---

Συμπέρασμα:

Ο έλεγχος, όταν δεν γίνεται τιμωρητικά αλλά προληπτικά, μετατρέπεται στο υπερόπλο κάθε σοβαρής επιχείρησης. Δεν είναι απλώς το τελευταίο βήμα του Management αλλά είναι ο καθρέφτης του. Και αν θέλουμε πραγματικά να σεβόμαστε τους εαυτούς μας, τους πελάτες μας, την κοινωνία και τους εργαζομένους μας, τότε ο έλεγχος πρέπει να γίνεται όχι από φόβο, αλλά από ευθύνη.

Γεώργιος Δασκαλέλος

Σύμβουλος Marketing και Εταιρικών Λειτουργιών με Ψηφιακό Μετασχηματισμό