Σύμβουλος Επιχειρήσεων Προστιθέμενης Αξίας και όχι Διαχειριστής Γραφειοκρατίας.

Γιατί ένας πραγματικός Σύμβουλος Επιχειρήσεων δεν είναι απλώς ένας διαχειριστής φακέλων επιδότησης.

Όπου και να κοιτάξεις στην αγορά, βλέπεις πλέον εκατοντάδες συμβουλευτικές εταιρείες και ελεύθερους επαγγελματίες που διαφημίζουν "διαχείριση επιδοτούμενων προγραμμάτων" ή "συμπλήρωση αιτήσεων ΕΣΠΑ", "Επιχειρησιακά Προγράμματα ΕΣΠΑ", κ.ά. Αυτό όμως δεν είναι συμβουλευτική επιχειρήσεων. Είναι απλώς ένα γραφειοκρατικό service που δεν αγγίζει την ουσία του επιχειρείν. Η αληθινή αξία ενός Συμβούλου Επιχειρήσεων δεν είναι στο να πατάει κουμπιά και να συμπληρώνει φόρμες, αλλά στο να βοηθάει μια επιχείρηση να λάβει στρατηγικές αποφάσεις που θα έχουν μακροχρόνια θετικό αντίκτυπο.

Οι ερωτήσεις που πρέπει να αναλογιστείς:

• Εάν το πρώτο σου μέλημα είναι "πώς θα πάρω τα χρήματα" και όχι "πώς θα αξιοποιήσω τα χρήματα στρατηγικά", τότε δεν μιλάμε για βιώσιμη επιχειρηματικότητα, αλλά για μια κοντόφθαλμη προσέγγιση χρηματοδότησης.

• Αν ο “σύμβουλός” σου ασχολείται μόνο με χαρτιά για να πάρεις επιδότηση, τότε δεν είναι σύμβουλος, είναι απλά διαχειριστής αιτήσεων. Θέλεις έναν άνθρωπο να σου τρέχει χαρτιά ή έναν συνεργάτη που θα σε βοηθήσει να αναπτυχθείς;

Σήμερα όποιος ασχολείται με επιδοτήσεις βαφτίζεται "σύμβουλος επιχειρήσεων". Τι κάνουν οι περισσότεροι "σύμβουλοι"; Συμπληρώνουν αιτήσεις. Τρέχουν διαδικασίες επιλεξιμότητας. Παίρνουν τα λεφτά και η συνεργασία τελειώνει, όμως αυτό δεν είναι συμβουλευτική επιχειρήσεων είναι courier και διαχείριση γραφειοκρατίας.

Η διαφορά ανάμεσα σε έναν πραγματικό Σύμβουλο Επιχειρήσεων και σε έναν "διαχειριστή επιδοτήσεων":

Ένας πραγματικός Σύμβουλος Επιχειρήσεων λειτουργεί με δομημένη μεθοδολογία και προσφέρει πραγματική αξία μέσα από μια ολιστική στρατηγική προσέγγιση.

Με τη σωστή διαδικασία ενδεικτικά να περιλαμβάνει:

1. Ανάλυση στρατηγικών αναγκών και στρατηγικής λειτουργίας:

   • Τι χρειάζεται πραγματικά η επιχείρηση;

   • Πώς το επιδοτούμενο έργο εξυπηρετεί τη συνολική επιχειρηματική στρατηγική;

2. Ανάλυση τακτικών στόχων και προδιαγραφών:

   • Πώς διασφαλίζεται ότι η επένδυση ενισχύει συγκεκριμένους στόχους;

   • Είναι βιώσιμη η απόφαση πέρα από την επιδότηση;

3. Προϊόντική και τεχνική ανάλυση λύσεων:

   • Ποιο είναι το σωστό προϊόν ή υπηρεσία για την ανάγκη της επιχείρησης;

   • Μήπως υπάρχει μια πιο αποδοτική λύση με μικρή αύξηση ιδίας συμμετοχής;

4. Συνεισφορά στην εξεύρεση και αξιολόγηση προμηθευτή/ συνεργάτη

   • Ποιος είναι ο σωστός προμηθευτής/ συνεργάτης;

   • Υπάρχει σύγκριση εναλλακτικών;

5. Project management και διαχείριση έργου σε τακτικό επίπεδο:

   • Ποιος επιβλέπει την ορθή εκτέλεση του έργου;

   • Πώς εξασφαλίζεται ότι τηρούνται τα χρονοδιαγράμματα και οι προδιαγραφές;

6. Έλεγχος, αξιολόγηση, ανατροφοδότηση και βελτιστοποίηση παραδοτέων:

   • Εξασφαλίζεται η ποιότητα και η τήρηση των συμφωνημένων;

   • Έχει η επιχείρηση πλήρη εικόνα για το τι παρέλαβε;

7. Συμβουλευτική και διαχείριση αστάθμητων παραγόντων

   • Πώς αντιμετωπίζονται αλλαγές και προβλήματα;

   • Υπάρχει στρατηγική προσαρμογής αν κάτι δεν πάει όπως σχεδιάστηκε;

Αυτό που βλέπουμε συχνά στην αγορά είναι το εξής: ενώ η επιχείρηση έχει ανάγκη για συνολική στρατηγική καθοδήγηση, η συμβουλευτική επικεντρώνεται αποκλειστικά στη γραφειοκρατική διαδικασία μιας επιδότησης. Κι όμως, σήμερα οι περισσότερες επιδοτήσεις δεν απαιτούν ιδιαίτερη διαχείριση – η δυσκολία δεν είναι στο "πώς θα υποβάλεις την αίτηση", αλλά στο "ποια επιλογή είναι η σωστή για την επιχείρησή σου".

Το εναλλακτικό κόστος σχετικά συμβουλευτική "επιδοτήσεων":

Σήμερα, οι περισσότερες διαδικασίες επιδοτήσεων έχουν γίνει ψηφιακές, απλούστερες και με ελάχιστη γραφειοκρατία. Η εποχή που οι "σύμβουλοι" ήξεραν κάποιον υπάλληλο σε μια δημόσια υπηρεσία και έκαναν πιο γρήγορη τη διαδικασία έχει τελειώσει.

• Οι περισσότερες πλατφόρμες διαθέτουν αναλυτικά εγχειρίδια, παραδείγματα και αυτόματες επεξηγήσεις στα πεδία των αιτήσεων.

• Οι διασυνδεδεμένοι φορείς αντλούν στοιχεία σε πραγματικό χρόνο, μειώνοντας δραστικά το γραφειοκρατικό φορτίο.

• Η σωστή οργάνωση της επιχείρησης καθιστά άχρηστη τη "συμβουλευτική" που βασίζεται αποκλειστικά στο να συμπληρώσεις μια φόρμα.

Με λίγα λόγια, η πραγματική αξία είναι να έχεις μια οργανωμένη επιχειρησιακή λειτουργία που σου επιτρέπει να εκμεταλλεύεσαι επιδοτήσεις στρατηγικά, όχι να εξαρτάσαι από αυτές.

Μήπως η επιλογή "εύκολων" συμβούλων δείχνει έλλειψη στρατηγικής σκέψης;

Όταν ένας επιχειρηματίας επιλέγει συμβούλους που ασχολούνται αποκλειστικά με την υποβολή αιτήσεων, στην πραγματικότητα αποδέχεται ότι δεν έχει στρατηγική λειτουργία. Αντί να σπαταλήσει χρήματα σε "διαχειριστές αιτήσεων", μπορεί να επενδύσει σε έναν πραγματικό Σύμβουλο Επιχειρήσεων που θα τον βοηθήσει να χτίσει μηχανισμούς, διαδικασίες και συστήματα που:

• Θα οργανώνουν τα οικονομικά και τα δεδομένα του. Θα του δίνουν δομημένη πρόσβαση σε επενδυτικά εργαλεία.

• Θα τον προετοιμάζουν για κάθε μελλοντική επιδότηση.

• Θα τον κάνουν ανεξάρτητο από "διαμεσολαβητές".

Η επιδότηση είναι μόνο η αρχή – η πραγματική αξία βρίσκεται στη συνέχεια. Η στρατηγική αξιοποίηση μιας επιδότησης δεν αφορά μόνο την αρχική επένδυση, αλλά και το πώς η επιχείρηση θα παραμένει οργανωμένη, θα λειτουργεί με διαφάνεια και θα διασφαλίζει ότι κάθε ευρώ αξιοποιείται σωστά σε όλα τα στάδια – πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την επιδότηση.

Διότι η διαδικασία δεν σταματά με την υποβολή της αίτησης. Η πραγματική δοκιμασία έρχεται στη διαχείριση, τον έλεγχο και τη βέλτιστη αξιοποίηση της επένδυσης.

Και εδώ ακριβώς φαίνεται η αξία μιας σωστά δομημένης στρατηγικής:

• Όταν έρθει ο έλεγχος μιας επιδότησης, ο επιχειρηματίας δεν θα ψάχνει πανικόβλητος παραστατικά και βεβαιώσεις.

• Όταν προκύψει νέο πρόγραμμα χρηματοδότησης, δεν θα χρειαστεί να τρέξει τελευταία στιγμή για να μαζέψει έγγραφα.

• Όταν αποφασίσει να κάνει μια νέα στρατηγική επένδυση, δεν θα σκεφτεί πρώτα αν επιδοτείται, αλλά αν αξίζει πραγματικά.

Αναζητήστε συμβούλους επιχειρήσεων και όχι couriers αιτήσεων!

Η Πραγματική Διαφορά: Σύμβουλος Επιχειρήσεων VS Διαχειριστής Επιδοτήσεων:

Διαχειριστής Επιδοτήσεων	Σύμβουλος Επιχειρήσεων
Αναλύει ανάγκες και προτείνει λύσεις.	Συμπληρώνει αιτήσεις.
Αξιολογεί ποια λύση είναι η καλύτερη.	Διασφαλίζει επιλεξιμότητα.
Παρακολουθεί, υλοποιεί και αξιολογεί την επένδυση.	Ολοκληρώνει τη διαδικασία όταν εγκριθεί η επιδότηση.

Και ένα παράδειγμα στην πράξη:

Ας υποθέσουμε ότι υπάρχει ένα επιδοτούμενο έργο ύψους 2.000€, το οποίο δίνει τη δυνατότητα σε μια επιχείρηση να προμηθευτεί, να εγκαταστήσει και να παραμετροποιήσει ψηφιακές υπηρεσίες, κάποια πλατφόρμα, ένα ψηφιακό εργαλείο ή λογισμικό. Σε θεωρητικό επίπεδο, οι επιλογές είναι πολλές – από την αγορά αδειών Microsoft μέχρι την εγκατάσταση μιας νέας τιμολογιέρας ή ενός σύγχρονου POS.

Εδώ, όμως, ξεκινάνε μία σειρά από ερωτήσεις και η ουσία του τακτικού πλαισίου προδιαγραφών και αποφάσεων:

• Ποια είναι η πραγματική ανάγκη της επιχείρησης και ποια επιλογή θα της δώσει το μεγαλύτερο όφελος;

• Γιατί να δαπανήσει τα χρήματα σε άδειες Microsoft;

• Είναι πράγματι αυτή η πιο αποδοτική λύση ή μήπως η επιχείρηση χρειάζεται μια καλύτερη λύση τιμολόγησης;

• Αν προκριθεί η εγκατάσταση νέας τιμολογιέρας, ποιο σύστημα θα επιλεγεί;

• Ποιο είναι συμβατό με τις ανάγκες της εταιρείας;

• Ποιο μπορεί να καλυφθεί πλήρως από το επιδοτούμενο ποσό και ποιο θα απαιτήσει μια μικρή ίδια συμμετοχή που, ωστόσο, μπορεί να προσφέρει πολλαπλάσια οφέλη σε σχέση με μια περιορισμένη λύση που απλά "χωράει" μέσα στα χρηματοδοτικά όρια της επιδότησης;

• Ακόμη πιο κρίσιμες είναι οι τεχνικές και λειτουργικές παράμετροι:

  • Πώς ενσωματώνεται η νέα τιμολογιέρα στο υφιστάμενο ERP της εταιρείας;

  • Διασφαλίζεται η ομαλή ροή δεδομένων και η αποφυγή διπλών καταχωρήσεων;

  • Υποστηρίζει τις ανάγκες για e-invoicing και συμμόρφωση με τα νέα φορολογικά πρότυπα;

  • Και πέρα από τα τεχνικά χαρακτηριστικά, ποιες είναι οι πραγματικές ανάγκες του πελάτη;

  • Μήπως μια επιλογή που ενισχύει το customer experience και μειώνει το waiting time στις συναλλαγές είναι πολύ πιο κρίσιμη από μια τυπική αναβάθμιση λογισμικού;

Η ουσία λοιπόν δεν είναι απλά η απορρόφηση της επιδότησης, αλλά η στρατηγική αξιοποίηση των διαθέσιμων πόρων με τρόπο που θα δημιουργήσει ουσιαστική προστιθέμενη αξία στην επιχείρηση, ενισχύοντας τη λειτουργικότητα, την αποδοτικότητα και την ανταγωνιστικότητά της. Και αυτό είναι το σημείο που ένας πραγματικός Σύμβουλος Επιχειρήσεων προσφέρει αξία – όχι απλά στη συμπλήρωση της αίτησης, αλλά στην καθοδήγηση για τη βέλτιστη επιλογή, αξιολόγηση και υλοποίηση του έργου.

Μία ακόμα παράμετρος που κάνει τη διαφορά: "Άλλο να συνεργάζεσαι με συμβουλευτική εταιρεία και άλλο με σύμβουλο επιχειρήσεων...".

Άλλο να συνεργάζεσαι με συμβουλευτική εταιρεία και άλλο με σύμβουλο επιχειρήσεων. Η πρώτη σου πουλάει πακέτα, έτοιμες λύσεις και τυποποιημένες διαδικασίες που συχνά δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες σου. Ο δεύτερος μπαίνει μέσα στην επιχείρησή σου, δουλεύει δίπλα σου, μιλάει και πράττει, προσαρμόζει τα εργαλεία στη δική σου πραγματικότητα και δεν περιορίζεται σε θεωρητικές συναντήσεις ή γενικές κατευθύνσεις.

Όπως επίσης, άλλο να συνεργάζεσαι με έναν μεμονωμένο σύμβουλο επιχειρήσεων κι άλλο με ένα οικοσύστημα συνεργατών που εποπτεύει και συντονίζει ο ίδιος. Στην πρώτη περίπτωση έχεις μία οπτική, στη δεύτερη αποκτάς μια ολόκληρη ομάδα εξειδικευμένων επαγγελματιών, ενιαία καθοδήγηση και έναν κεντρικό διαχειριστή που φροντίζει να συνδέει στρατηγική, τακτική και εκτέλεση. Εκεί κρύβεται η πραγματική υπεραξία.

Οι ποιοτικοί συνεργάτες είναι που ξεχωρίζουν, αναζητήστε τους!

Για να μην παρεξηγηθούμε, σαφέστατα και υπάρχουν αξιόλογες εταιρείες συμβούλων επιχειρήσεων που παρέχουν υψηλής ποιότητας υπηρεσίες στρατηγικού σχεδιασμού, βελτιστοποίησης επιχειρησιακών λειτουργιών και πραγματικής ανάπτυξης. Όπως επίσης, είναι προφανές πως η διαχείριση της γραφειοκρατίας αποτελεί ένα αναπόφευκτο κομμάτι κάθε επιδοτούμενου προγράμματος και επιχειρηματικής διαδικασίας.

Όμως, το πρόβλημα προκύπτει όταν η συμβουλευτική περιορίζεται μόνο στη γραφειοκρατική διεκπεραίωση. Όταν όλα ξεκινούν και σταματούν εκεί. Η ουσία της επιχειρηματικής ανάπτυξης δεν μπορεί να είναι απλώς το "να περάσει η αίτηση". Η γραφειοκρατία πρέπει να είναι το τελευταίο στάδιο, όχι ο αυτοσκοπός.

Ένας πραγματικός σύμβουλος επιχειρήσεων δεν έρχεται απλά να συμπληρώσει ένα έντυπο, αλλά να διασφαλίσει ότι η επιχείρηση λαμβάνει τις σωστές αποφάσεις για τη βιώσιμη ανάπτυξή της. Και η βιώσιμη ανάπτυξη απαιτεί στρατηγική, ανάλυση, προγραμματισμό και στοχευμένη υλοποίηση – όχι απλώς πατήματα κουμπιών σε μία πλατφόρμα.

---

Συμπέρασμα - Η διαφορά ανάμεσα στη διεκπεραίωση και την πραγματική συμβουλευτική:

Ο καθένας μπορεί να αυτοαποκαλείται “σύμβουλος επιχειρήσεων” και όπως μπορείς να αγοράσεις ένα τυρί 8€/ κιλό μπορείς και να επιλέξεις και ένα τυρί των 28€/ κιλό. Το θέμα είναι τι ποιότητα υπηρεσίας θέλεις. Θέλεις κάποιον να σε καθοδηγήσει στρατηγικά ή κάποιον να σου συμπληρώσει αιτήσεις;

Το έχουμε πει και σε άλλο μας άρθρο, δεν έχει σημασία το "τιμάται", αλλά το "αξίζειν": (hashtagdaskalelos.gr/single-post/price-and-value-analysis).

Η ουσιαστική επιχειρηματική ανάπτυξη όμως δεν προκύπτει από τη συμπλήρωση μιας αίτησης, αλλά από τη σωστή στρατηγική σκέψη, τη στοχευμένη αξιοποίηση των διαθέσιμων πόρων και τη διαρκή βελτιστοποίηση των λειτουργιών μιας επιχείρησης. Η διαχείριση της γραφειοκρατίας είναι χρήσιμη, αλλά δεν αρκεί. Αν μια επιχείρηση βλέπει τα προγράμματα επιδότησης ως απλή οικονομική ένεση και όχι ως μέρος ενός μεγαλύτερου στρατηγικού σχεδίου, τότε απλώς ανακυκλώνει τα ίδια προβλήματα και τις ίδιες αδυναμίες. Ένας πραγματικός σύμβουλος επιχειρήσεων δεν είναι εκεί για να υποβάλει αιτήσεις, αλλά για να βοηθήσει την επιχείρηση να χαράξει πορεία, να επιλέξει τις σωστές λύσεις και να διασφαλίσει ότι κάθε επένδυση οδηγεί σε ουσιαστική προστιθέμενη αξία. Η μακροπρόθεσμη βιώσιμη ανάπτυξη έρχεται όταν μια επιχείρηση επενδύει στη στρατηγική, στην οργάνωση και στη σωστή υλοποίηση και όχι απλώς στο πώς θα απορροφήσει τα χρήματα μιας επιδότησης.

Γεώργιος Δασκαλέλος

Σύμβουλος Marketing και Εταιρικών Λειτουργιών με Ψηφιακό Μετασχηματισμό